I BECAME A TEACHER

ÖĞRETMEN OLDUM BEN

Ortaokuldayken hangi mesleği seçeceğime karar vermiştim. Öyle bir şeye sahip olmalıydım ki, hiç pişmanlık yaşamayayım. Önümdeki tek idolüm babamdı. Öğretmendi kendisi. Unutulmaz bir öğretmendi. Öğrencileriyle olan anılarını anlatırdı hep. Konuşurken gözleri dolardı. Sanırım o yıllarda karar vermiştim öğretmen olmak istediğime.

Zaman hızlıca geçti ve ben dünyanın en değerli, en özverili mesleğine başladım. Öğrencilerimle olgunlaştığımı gördüm. Şimdi benim de babam gibi unutulmaz anılarım oldu. Bir sürü ilginç, eğlenceli ve sevimli öğrencilerim vardı. Onların yaptıklarının ve söylediklerinin birçoğunu hatırlayamasam da aklımda kalan birkaç anımı sizinle paylaşacağım. Birinci sınıfta derse giriyorum. Dersimiz bitti, hadi kitapları kaldıralım dedim. Birkaç öğrenci kitaplarını alıp havaya kaldırdılar. Başta ne yapıyor bunlar diye öylece baktım. Sonra bunu gören diğer öğrenciler de aynı şeyi yaptı. Tabi ben gülmekten duramadım.

Başka bir hikâye de anaokulundan. Bir öğrenci bana kedi şarkılı CD yi getirip getirmediğimi sormaya çalışıyordu. Dört yaşında şirin bir kızdı. Ancak CD yi telaffuz edemedi. Ne demek istediğini anlamadım dedim ona. Cevap olarak ne dese beğenirsiniz “ Öğretmenim galiba bugün kafanız karışık. Neden beni anlamıyorsun ki” dedi. Bu sözleri çok hoşuma gitmişti. Artık sınıfta ayrılma ikili olmuştuk.

Bir kez daha, masum bakışlarına, gülümsemelerine, atraksiyonlarına ve gülerken sandalyeden düşmelerine hayran kaldım. Öğretmen oldum ben. Aldığım zevkten dolayı işimin yorgunluğunu unutuyorum. Öğretirken öğreniyorum ve nasıl daha iyi öğreteceğimi bulmaya çalışıyorum. Başta Ulu Önder Atatürk olmak üzere, tüm eğitim şehitlerimizi rahmet ve minnetle anıyorum.                              

I BECAME A TEACHER

When I was in middle school, I had decided which job I would choose. I should have a job that I would never regret. My only idol was my father. He was unforgettable teacher. He always told memories about his students. His eyes would fill with tears as he spoke. I think I had decided that I wanted to be a teacher in those years.

Time passed quickly and I started the most self-sacrificing and valuable job in the world. I saw that I matured with my students. Now I had unforgettable memories like my father. I had a lot of interesting, funny and cute students. While I can't remember many of what they did and said, I will share with you a few memories that I remember. I teach in first grade. I said our lesson is over, let's put the books away. A few students took their books and held them up. Other students who saw this did the same. Of course, I can't stop laughing.

Another story from kindergarten, a student was trying to ask me if I brought the Cd or not with the cat song.  She was a 4 years old cute girl. However she couldn’t pronounce the Cd. I said “I didn’t understand what you said.” As an answer, “Teacher, I think you are confused today. Why don’t you understand me?” she said, softly. I liked these words so much and we became inseparable in class with this little cute girl. One more time, I admired their innocent looks, smiles, attractions and falling off a chair while laughing. I became a teacher. Because I forget the tiring of my work because of the pleasure I get. I’m learning while teaching and trying to find out how I can teach better.  I remember with mercy and gratitude to all education martyrs, especially the Great Leader Atatürk.

English Teacher

Zehra URCAN